پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

مراتع و جنگل‌های بوشهر چندین روز است که در آتش می‌سوزد، اما جز محیط‌بانان که با دست‌های خالی از بلوط‌های زاگرس دفاع می‌کنند، بالگردی برای نجات نیامده یا اگر آمده کار را نیمه‌تمام گذاشته است.

کبک‌ها ترسیده‌اند. کل و بز‌ها در حال فرار هستند. اشک سیاه یوزپلنگ‌های منطقه حفاظت شده بیرمی، در بین دشتی و دشتستان جاری شده است. منطقه حفاظت شده «بیرمی» روی یال زاگرس جنوبی قرار دارد. پلنگ‌های زاگرس جنوبی در بوشهر بی‌خانمان می‌شوند. معدنکاوان با جاده‌سازی بخشی از «بیرمی» مهم‌ترین منطقه حفاظت شده جنوب غربی کشور در بوشهر را تخریب کرده‌اند تا سنگ «مرمریت» را خام فروشی کنند. آن‌طور که ده‌ها فعال محیط زیست به «ایران» می‌گویند:«مجریان پروژه استخراج معدن نه برای جاده‌سازی در دل منطقه حفاظت شده از محیط زیست مجوز گرفته‌اند نه برای استخراج سنگ معدنی «مرمریت» نیازی به گرفتن اجازه از پردیسان می‌بینند.»

از وسعت 80 کیلومتری ساحل شنی «بندر دیر» تنها 1800 متر باقی مانده است. حالا خبر می‌رسد سرمایه‌گذار بخش خصوصی برای پرورش «لارو میگو» به کمین 4 هکتار آن نشسته است تا آه از نهاد فعالان محیط زیست و دیری‌ها برآید. احداث سایت پرورش لارو میگو نه تنها آخرین نقطه ساحل ماسه ای- شنی دیر را دفن می‌کند، بلکه جنگل‌های حرا را نیز از بین می‌برد که طوفان دریایی را هم به جان دیری‌ها می‌اندازد!